12 juli 2006: aankomst in Melbourne [Seger]

zes uur vliegen en zowat 6000 km later, vijf uur 's morgens lokale tijd, zetten we voet op Australische bodem. Al direct maken we kennis met de Australische quarantaine, en Thea zal het geweten hebben! Al aan de bagageband komt snuffel, de lokale recherchehond, aan Thea's rugzak hangen. De geur van Belgische appels, ondertussen wel in de vuilbak, zat blijkbaar nog in de rugzak. Ook de nootjes, gekregen in het vliegtuig, moesten eraan geloven, al vond Thea dat niet erg, 't waren toch geen goeie. ;-)

Van het vliegveld naar ons hotel gaan we best met een taxi, weten ze ons aan de informatiebalie te vertellen. Al loopt dat in de praktijk iets minder vlotjes: onze eerste taxi (een maxi cab aangezien we met vijf zijn) raakt oververhit in het midden van de highway. Oververhit, en dat bij winterse temperaturen?! Jaja, want het is hier amper tien graden! Brrr! Maar geen nood, zijn collega komt ons oppikken en een goed half uurtje later zijn we in ons hotel in hartje Melbourne.

Daar wordt eerst gediscussieerd: ofwel eerst slapen (op het vliegtuig sliepen we immers maar vier uur), ofwel eerst de stad bezoeken. Uiteindelijk winnen de actievelingen het van de passievelingen en trekken we Melbourne city in! Met de gratis bus cruisen we langs alle bekende en minder bekende gebouwen: Melbourne mag gezien worden! Na een schoonheidsslaapje in de namiddag (iedereen viel in slaap op de bus) springen we op de historic tram en verkennen we ook Melbourne by night. Ja, want om zes uur is het al donder! Afsluiten doen we met een risotto en Spaanse tappa's in een winebar... en dan: bedtime. Slaapwel!