23 juli 2006: Cape Byron en Noosaville [Seger]

Kilometerstand: 3396

Vandaag eerst nog een stukje richting Brisbane, want met onze wandeling van gisteren zijn we daar niet meer geraakt. We houden halt in Ballina om op een lokaal marktje aan de riverside wat appels te kopen. Vanaf nu rijden we constant langs de gold coast tot in Brisbane, een echte scenic drive zoals ze dat hier noemen. De ene lookout volgt de andere op, maar het mooiste zicht krijgen we toch vanaf de vuurtoren op Cape Byron, het meest oostelijke punt van het Australische vasteland.

Onder het stralende zonnetje is het zicht op de stranden indrukwekkend. Het weer is zo goed, dat we zelfs onze zomerkleren bovenhalen! Ook de surfers beneden in het water genieten duidelijk van het zonnetje, ook al is het in een wet suit dat ze de (hoge!) golven trotseren. Het is niet toevallig dat er hier stadjes liggen als ‘Surfers Paradise’ Als dit hier winter is, wat moet dat dan niet geven in de zomer?

Toevallig zien we er ook een osprey of visarend. Én we kunnen hem op het gevoelige plaatje leggen!

Genoeg geluilekkerd nu, tijd om wat kilometers te doen! Tegen 1 augustus moeten we in Cairns zijn! Brisbane zelf doen we niet aan, it’s just another big city zoals velen ons wisten te vertellen, en het mist de charme van Melbourne of Sydney. We rijden voorbij aan the three worlds of Brisbane: Dream World (mini-Disneyland), Movie World en Sea World, en zitten nu officieel in Queensland. Langs de kust, die nu ‘sunshine coast’ heet, zetten we verder koers naar het noorden.

Om zeven uur arriveren we in Noosaville, het plaatsje waar de broer van Andrea (de vrouw van het Belgisch koppel die we in Sale ontmoetten) zijn restaurant ‘Gusto’ openhoudt. Als dat geen reden is voor een restaurantbezoek! De camping drie straten verder blijkt helaas volzet, dat wordt dus een nachtje zonder elektriciteit! Gelukkig is het ondertussen al warm genoeg, doodvriezen zullen we alvast niet meer. Zeker niet na het lekkere eten dat we in ‘Gusto’ voorgeschoteld krijgen! De broer van Andrea krijgen we niet te zien, jammer. We zullen nog eens moeten terugkomen zeker?