26 juli 2006: van Hervey Bay naar Rockhampton [Ria]

Vertrek uit Rainbow Beach, een plaatsje waar we wel nog wat langer hadden willen blijven! Mooie rustige camping aan de rivier en goede uitvalsbasis naar Fraser Island! Wij hebben er wel geen dingo’s (wilde honden) of wilde paarden gezien. Toch was het een onvergetelijke ervaring!

Schitterend weer vandaag! Maar weer heel wat kilometers voor de boeg! Onze reis begint al in te korten en er is nog zoveel dat we willen zien! Het wordt een beetje onderhandelen. In Rainbow Beach had men ons nog een wandeling naar Poona Lake aangeraden (Oona zag dit al helemaal zitten, ze wou persé naar het Poona Lake!), maar met spijt in het hart rijden we door. Wanneer we een richtingsaanwijzer zien met daarop ‘Poona 7 km’, kunnen we het toch niet laten en rijden eens tot het dorpje en tot aan Poona Bay. We wagen ons echter niet in het water! Er zitten steenvissen in! Steenvissen zijn zeer giftige dieren. Aan de basis van de eerste harde rugvinstralen bevinden zich grote gifklieren. Het gif is voor mensen zeer gevaarlijk en het kan de dood veroorzaken. Door zijn goede camouflage trapt men gemakkelijk op een steenvis. (Tot zover de Encarta)
We zien Fraser Island in de verte liggen.

Via Maryborough gaat het dan naar Hervey Bay. In Maryborough nemen we wat foto’s van de mooie typische Queenslander-huizen. Daniël (uit Sale) wist ons te vertellen waarom de huizen in Australië op palen gebouwd zijn: de ruimte onder het huis zorgt niet alleen voor meer afkoeling door de luchtstroom, maar is ook een bescherming tegen de termieten die het huis anders zouden aantasten.

Nathalie, één van mijn cursisten Spaans in Poperinge, is van plan in Hervey Bay te gaan wonen met haar gezin. Daarom wil ik er graag eens een kijkje nemen.

Wij slaan af naar één van de beaches. Het is er zalig rustig! Dat komt natuurlijk ook doordat het nu voor de Australiërs een doordeweekse werkdag is en alle kinderen school lopen.
Het uitzicht is prachtig en het is er heerlijk warm: zo’n 24°, temperatuur waar ze in België misschien nu ook wel van dromen.
We maken onze picknick klaar in de mobilhome en gaan aan de zee zitten.

Vandaag willen we Rockhampton nog bereiken. De kinderen hebben al een camping gezocht in één van onze gidsen: receptie 24u open (is soms nodig voor ons J) én een ‘heated pool’.

Raf rijdt bijna de ganse tijd, ik hou het maar een uurtje vol. We blijven de Bruce Highway naar het noorden volgen. Stel je daarbij geen autosnelweg voor als bij ons! De Highway is een tweevaksbaan, waar je meestal 100 km per uur mag rijden, soms eens 110 km. De vrachtwagens zoeven je voorbij. Om de zoveel km is er een verbreding van de weg waar men de tragere wagens voorbij kan steken. In de bebouwde kom mag je 60 of 50 km rijden. Er zijn ook enorm veel camera’s om de snelheid te controleren, maar ze zijn wel altijd aangekondigd.

Onderweg komen we de eerste suikerrietvelden tegen. Bundagberg, gekend voor zijn rumdistilleerderij, bezoeken we wel niet.

Rond 18u45 passeren we de Steenbokskeerkring en komen aan in Rockhampton. Er is nog een plaatsje vrij op de camping, tussen de palmbomen. Tijd voor rust en avondmaal. De ‘heated pool’ wordt nog eens opgezocht en dan is het ‘time to sleep’.