2 augustus 2006: afscheid van Australië [Raf]

Hoewel het er op leek alsof we sprakeloos afscheid zouden nemen van Down Under, hieronder toch nog de ervaringen van de laatste dagen en uren!

Omstreeks 6 uur komt het eerste leven terug in onze Apollo, zij het met enige tegenzin want onze laatste campervannacht zit er op. Na de gebruikelijke douche en ontbijt moet ons "kot" inleveringsklaar worden gemaakt. Cassette chemisch toilet leegmaken, vuilwatertank ledigen, materialen terug op z'n originele plaats zetten en controleren op aantal ...
Nadat we de kids op de luchthaven van Cairns hebben afgezet, slagen we er in het geheel "vlekkeloos" terug in te leveren. Een hele prestatie, aldus de dame van het verhuurbedrijf.

Als de taxi die ons naar de luchthaven moet brengen reeds is gearriveerd, besef ik dat ik m'n lederen jas, inclusief reispas, rijbewijs... in de kast heb laten hangen! Vlug keer ik terug, maar... de camper staat ondertussen al niet meer op de parking! Eventjes paniek, maar gelukkig blijkt hij wat verderop te staan, waar hij wordt gereinigd voor de volgende huurders. Met een zucht van verlichting nemen we dan ook afscheid.

In de luchthaven hebben de kids intussen uitgedokterd dat we na de eerste 1800 km een stop-over maken in Darwin op onze vlucht naar Singapore, iets wat ons niet was opgevallen bij het boeken. Pas na een stop van een goede twee uur worden de resterende 3341 km naar Singapore aangevat.

Een tweede verrassing bij aankomst: de vlucht naar Frankurt - Qantas 05 - die voorzien was om 23 uur lokale tijd, vertrekt volgens het vluchtschema pas omstreeks 00u35! Dat wordt dus lang wachten, maar er is gratis internet in de airport, en daar maken we gretig gebruik van om ons blog wat aan te vullen. Het zou zelfs 1u30 worden vooraleer alle vliegtuigproblems zijn opgelost en we richting Frankfurt kunnen vertrekken.

Bij het inchecken aan de gate worden Ria en ik er plots uitgepikt en moeten we opzij wat wachten op onze boarding pass. Lucky day voor ons, want onze tickets uit economy class worden omgeruild voor tickets in business class! Blijkbaar hebben een aantal andere vluchten van Qantas dermate vertraging dat verschillende passagiers op onze vlucht zijn overgeboekt om de vertraging voor hen wat te beperken, waardoor wij van bijna grenzeloze luxe kunnen genieten!

We mogen als eerste aan boord gaan, nagestaard door onze kids. We blijken zelfs een VIP-plaatsje te hebben gekregen bij de 24 royale zitplaatsen op het upperdek van de 747 waar de Franse champagne ons al bij aankomst uitdagend toelacht. Nog vooraleer we alle standjes van onze zetel kunnen uitproberen, komt men onze wensen voor supper en breakfast opnemen. Het water komt ons al in de mond bij de beduidend ruimere menukaart. Na het verder uitproberen van de zetel en het touch-screen wordt ons de gekozen menu geserveerd. Na het verorberen van het laatste stukje kaastaart, schuiven we onze stek dan ook moe en voldaan naar de lang uitgestrekte horizonale stand om te dromen van ... de afgelopen weken Down Under.

Bij het gepersonaliseerde ontbijt blijkt dat de piloot de verloren tijd wat heeft kunnen beperken, zodat we 1 u en 15 min voor het vertrek van onze laatste vlucht (althans, dat dachten we) in Frankfurt aankomen. Onze laatste vlucht, initieel voorzien met Qantas en vertrek om 11u30, was door het reisagentschap omgeboekt en bevestigd voor vertrek om 9u30 met een toestel van Lufthansa. Onze tickets zijn nog die van de 11u30-vlucht, en moeten we dus nog gaan omruilen. Dat blijkt echter iets minder evident, Lufthansa is duidelijk niet op de hoogte. We mogen ons gelukkig achten, want net voor boarding time krijgen we bevestiging. We kunnen mee met de vervroegde vlucht!

Na nog wat bijkomende vertraging door een verkeersongevalletje tussen een cateringvoertuig en een bagagetransport op de tarmak, vertrekken we uiteindelijk omstreeks 9u40 Minder dan een uurtje later staan we terug op Belgische bodem!

Met de trein van 4 na 12 - de voorgaande hadden we op enkele minuten na gemist - denderen we richting Ieper. Het liedje "met de jeep door het oerwoud" zoals dit op Fraser Island door mijn hoofd ging, heeft ondertussen al lang plaatst gemaakt voor dat van "'t is weer voorbij, die mooie zomer..."

14u20 "de tein met bestemming Poperinge komt aan station Ieper."

Het zit er op!